Να δημιουργήσουμε μια Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με αριστερό προσανατολισμό

Η τοποθέτησή μου στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ΑΜ-Θ κατά τη διάρκεια του απολογισμού των πεπραγμένων της Περιφερειακής Αρχής έτους 2011

Πιστεύω ότι όλα τα μέλη του Περιφερειακού μας Συμβουλίου, όπως και τα μέλη των Περιφερειακών Συμβουλίων όλης της χώρας, ένα πράγμα σκεφτόμασταν προσερχόμενοι στην ειδική συνεδρίαση για τον απολογισμό των πεπραγμένων της Περιφερειακής Αρχής: ότι είναι ίσως ο πιο δύσκολος και πιο δυσοίωνος απολογισμός, στον οποίο έχουμε ποτέ κληθεί να συμμετάσχουμε.
Κι αυτό όχι μόνο γιατί η χρονιά που πέρασε ήταν η πρώτη της εφαρμογής της νέας αρχιτεκτονικής της αυτοδιοίκησης, με τις βασικές ελλείψεις, τις ασάφειες και τις δυσλειτουργίες που μπορεί να χαρακτηρίζουν οτιδήποτε νέο στη χώρα μας, αλλά και γιατί ένας απολογισμός εμπεριέχει αναγκαστικά και την έννοια της νέας αρχής, του νέου ξεκινήματος.
Ένας απολογισμός περιλαμβάνει βέβαια την παράθεση αυτών που έγιναν καθώς και τη συνειδητοποίηση αυτών που θα μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν, περιλαμβάνει όμως επίσης και την απόφαση και την οργάνωση των μεθόδων και των πρακτικών που θα ακολουθηθούν στο μέλλον, με την πίστη και την αισιοδοξία ότι θα συνεχιστούν και θα επαυξηθούν τα θετικά αποτελέσματα και θα αποτραπούν τα αρνητικά.
Τη χρονική όμως αυτή στιγμή με τα γνωστά σε όλους δεδομένα της οικονομικής κατάστασης της χώρας μας, με την αμφίβολη πλέον δυνατότητά της να ανταπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις, με την κατάρρευση του κεντρικού πολιτικού συστήματος, που όλοι παρακολουθούμε να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, καθώς και με τη ραγδαία υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της περιφέρειάς μας, τί αισιόδοξο θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί για το μέλλον;
Κι όμως, η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση μοιάζει να αντιστέκεται στη γενική κατάρρευση των πάντων. Η Περιφερειακή μας Αρχή, όπως και οι Περιφερειακές Αρχές όλης της χώρας, παρά τις εγγενείς δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ύπαρξής της, ωρίμασε, δυνάμωσε, οργανώθηκε ως ένα βαθμό και κατάφερε να παρουσιάσει, μικρό έστω, πολύ σημαντικό όμως, έργο, το οποίο αναφέρθηκε κατά τον αναλυτικό απολογισμό που προηγήθηκε. Έθεσε τις βάσεις για μια ουσιαστική συνέχεια.
Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η περιφέρεια στη χώρα μας, με μηδενική ανάπτυξη, με ελλείψεις σε βασικές υποδομές, με ανυπαρξία παραγωγής, με έλλειψη ανταγωνιστικότητας, σε ένα συμπέρασμα μας οδηγεί, ότι η κεντρική εξουσία στην Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα και την ικανότητα, ίσως και τη διάθεση θα έλεγα εγώ, να συμβάλλει στην ανάπτυξη των περιφερειών.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση λοιπόν είναι αυτή που οφείλει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Οι Δήμοι και κυρίως η Περιφερειακή Αρχή οφείλουμε να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούνται οι κάτοικοι της περιφέρειάς μας.
Έχουμε υποχρέωση και καθήκον να υπερασπιστούμε το έργο μας, να διεκδικήσουμε πόρους και να ζητήσουμε από το Κράτος μεγαλύτερη αποκέντρωση και ουσιαστική εμπλοκή της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης σε νέες δομές που σχεδιάζει. Και είναι αλήθεια ότι εκεί που το κεντρικό Κράτος συνεργάστηκε ή πολύ περισσότερο εμπιστεύτηκε την Τοπική Αυτοδιοίκηση τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.
Είμαστε μέλη της ίδιας κοινωνίας της οποίας ηγούμαστε, γνωρίζουμε λοιπόν εκ των έσω τα προβλήματα και τις ελλείψεις της. Οφείλουμε να ασχοληθούμε με το μέσο πολίτη της περιφέρειάς μας, με το μέσο επαγγελματία, με το μέσο συνταξιούχο, το μέσο έμπορο, το μέσο υπάλληλο, το μέσο αγρότη. Να ενσκήψουμε στα προβλήματα και τις ανάγκες τους.
Να προστατέψουμε τους κοινωνικά ασθενέστερους, τους άνεργους, τους άπορους, τους ανάπηρους, τις μονογονεϊκές οικογένειες, τα παιδιά. Να αναπτύξουμε αλλά και να ιδρύσουμε νέες κοινωνικές δομές, που να αφορούν την υγεία, την παιδεία, την απασχόληση.
Σήμερα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη φορά, θα πρέπει να κατεβάσουμε ιδέες, να εφαρμόσουμε καινοτομίες, να εξοικονομήσουμε πόρους, να αξιοποιήσουμε ανθρώπους και μέσα, ξεπερνώντας γραφειοκρατικές αντιλήψεις, ώστε να παράγουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τους πολίτες μας με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Έχουμε το πλεονέκτημα να είμαστε νέοι, ως θεσμός, να είμαστε άφθαρτοι κατά κάποιον τρόπο και ανέγγιχτοι από τη διαφθορά και τις αγκυλώσεις του πολιτικού συστήματος. Οφείλουμε λοιπόν να διατηρήσουμε τα πλεονεκτήματά μας αυτά, να δείξουμε μεγαλύτερη προσήλωση στη διαφάνεια και να διεκδικήσουμε ηγετικό ρόλο στην περιφέρειά μας, ξανακερδίζοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Μπορούμε και πρέπει να δώσουμε μια νέα πνοή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μπορούμε και πρέπει να δημιουργήσουμε μια Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με αριστερό προσανατολισμό και βασικούς στόχους την αποκέντρωση, την άμβλυνση των περιφερειακών ανισοτήτων, την περιφερειακή συνοχή και την περιφερειακή ανάπτυξη.