Η τοποθέτησή μου στην ημερίδα «Πετρωτά: από τα βάθη του Χρόνου στο Μέλλον (ιστορία – ζεόλιθος)»

Τα Πετρωτά απέπνεαν πάντα μια μαγεία, μια απροσδιόριστη γοητεία αλλά και μια βεβαιότητα ότι μπορούν να γεννήσουν πλούτο, ότι μπορούν να δημιουργήσουν πλούτο, όχι μόνο για όσους έλκουμε από εδώ την καταγωγή μας και κάθε επίσκεψη στο χωριό μας μοιάζει με επιστροφή στις ρίζες, αλλά και για όλους όσους έχουν επισκεφθεί τα Πετρωτά και τα έχουν γνωρίσει.

Είναι μια περιοχή που υπήρξε πλούσια, που έθρεψε γενιές και γενιές ανθρώπων, που ανέδειξε ανθρώπους με προχωρημένη σκέψη, με ανοιχτούς ορίζοντες, με επιστημονική κατάρτιση, με υψηλές καλλιτεχνικές δεξιότητες, με εμπορικό δαιμόνιο. Όταν βρίσκεται κανείς εδώ νιώθει τη βεβαιότητα ότι αυτή η περιοχή μπορεί να ξαναγίνει πλούσια, ότι μπορεί να το ξανακάνει, ότι έχει αυτό που χρειάζεται για να το ξανακάνει.

Οι γεωλογικές έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή των Πετρωτών και επιβεβαίωσαν την ύπαρξη σημαντικών ορυκτών και πετρωμάτων, η εξόρυξη και η εκμετάλλευση των οποίων είχε αποτελέσει στο παρελθόν σημαντικό οικονομικό παράγοντα για την ανάπτυξη της περιοχής, η γεωφυσική έρευνα που επίσης διεξήχθη στην περιοχή και αποκάλυψε τύμβους που μπορούν να αποτελέσουν στόχους για μελλοντικές ανασκαφικές έρευνες και τέλος ο εντοπισμός του κοιτάσματος ζεόλιθου στα Πετρωτά επιβεβαιώνουν, αν μη τι άλλο, ότι τα σπλάχνα αυτής εδώ της γης είναι γεμάτα θησαυρούς.

Κι όμως, παρά το γεγονός ότι έχουμε πλέον στα χέρια μας και τα αποδεικτικά στοιχεία για τον πλούτο της περιοχής αυτής, μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την αξιοποίηση του πλούτου αυτού και ιδιαίτερα για την αξιοποίηση του κοιτάσματος ζεόλιθου που έχει εντοπιστεί.

Φαίνεται πως απροσδιόριστα για μας συμφέροντα αντιμάχονται για την επικράτησή τους, η διαμάχη δε αυτή φαίνεται να έχει πλέον μεταφερθεί και μεταξύ υπουργών της κυβέρνησης αλλά και μεταξύ της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας, χωρίς να μπορούμε να διακρίνουμε πιθανότητες και δυνατότητες απεμπλοκής.

Η καθυστέρηση αυτή στην υλοποίηση της σχεδιαζόμενης επένδυσης μπορεί και πρέπει να αποτελέσει για μας την απαρχή για μια άλλη θεώρηση των πραγμάτων. Οφείλουμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Οφείλουμε να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.

Έχουμε την τάση εδώ στα μέρη μας να υποτιμάμε τους εαυτούς μας και τους συντοπίτες μας και να υπερτιμάμε ανθρώπους που δεν τους γνωρίζουμε καλά. Δεν χρειάζεται να μεγαλοποιούμε πράγματα και καταστάσεις. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε τη σωτηρία μας από μεγαλοεπενδυτές, από αυτόκλητους σωτήρες, από ανθρώπους που θα έρθουν να εκμεταλλευτούν τον πλούτο μας. Δεν είναι δυνατόν να καλούμαστε να επιλέξουμε μεταξύ των δύο οικονομικών συμφερόντων που συγκρούονται, τάχα για να αναλάβουν τη σωτηρία μας. Μπορούμε να κάνουμε πολλά και μόνοι μας.

Ποιος ξέρει καλύτερα από εμάς τον τόπο μας; Ποιος νοιάζεται περισσότερο από εμάς για την αξιοποίησή του και την επακόλουθη βελτίωση της δικής μας ζωής; Ποιος σκέφτεται περισσότερο από εμάς την προστασία του περιβάλλοντός μας και την αποκατάστασή του μετά από κάθε παραβίαση της ισορροπίας του;

Δεν είναι ανάγκη άλλωστε να στοχεύουμε σε μεγάλα πράγματα. Τα μεγαλόπνοα σχέδια και οι μεγάλες επενδύσεις ούτως ή άλλως είναι ασύμβατα με τη βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη και το σεβασμό των φυσικών πόρων.

Ας αρχίσουμε να μελετάμε μόνοι μας τα δεδομένα, εμείς, η τοπική αυτοδιοίκηση, απλοί πολίτες, κινήσεις ενεργών πολιτών, επιστημονικοί σύλλογοι, ντόπιοι επιχειρηματίες, να προσπαθήσουμε ν’ αποκτήσουμε οι ίδιοι βασικές γνώσεις για τον πλούτο της περιοχής μας και τις δυνατότητες αξιοποίησής του, να μάθουμε λεπτομέρειες για τα διάφορα πετρώματα που έχουν εντοπιστεί, ειδικά για το ζεόλιθο, για τις δυνατότητες και τις τεχνικές εξόρυξης τους, να ερευνήσουμε το νομικό καθεστώς και να διερευνήσουμε τις νομικές δυνατότητες, ας αρχίσουμε να σχεδιάζουμε μικρά πράγματα, επενδύσεις μικρής εμβέλειες, επενδύσεις που να ταιριάζουν στις δυνατότητές μας, παρεμβάσεις που να μην υπερεκμεταλλεύονται και εξαντλούν τους φυσικούς πόρους, που θα σέβονται το περιβάλλον και θα αφήνουν περιθώρια για ανάπτυξη και άλλων δραστηριοτήτων στην περιοχή, όπως είναι η πρωτογενής παραγωγή, η γεωργία και η κτηνοτροφία, στις οποίες κυρίως στηρίζεται η οικονομία του τόπου μας.

Συμμάχους έχουμε και είναι πολλοί και αξιόλογοι, δεν θέλω ν’ αναφερθώ σε ονόματα και να αδικήσω, είναι άλλωστε όλοι εδώ σήμερα, επιστήμονες, καθηγητές, ιστορικοί, άνθρωποι που κατάγονται από τα Πετρωτά και την ευρύτερη περιοχή ή που απλά αγάπησαν τον τόπο μας. Ας τους αξιοποιήσουμε.