Πρόταση για διοργάνωση Εθελοντικής Αιμοδοσίας

Με αφορμή τον εορτασμό σε λίγες ημέρες και συγκεκριμένα στις 14 Ιουνίου της Παγκόσμιας Ημέρας του Εθελοντή Αιμοδότη, θα αναφερθώ με λίγα λόγια στην κορυφαία αυτή εκδήλωση εθελοντισμού, την εθελοντική αιμοδοσία και θα προχωρήσω στη συνέχεια και σε μία πρόταση.

Οι ετήσιες ανάγκες της χώρας μας σε αίμα υπολογίζονται περίπου στις 650.000 – 700.000 φιάλες και καλύπτονται σε ποσοστό 50% από το συγγενικό περιβάλλον των ασθενών, σε ποσοστό 40% από μεμονωμένους εθελοντές αιμοδότες καθώς και συγκροτημένους συλλόγους εθελοντών αιμοδοτών και σε ποσοστό 5% από τις ένοπλες δυνάμεις.

Δυστυχώς, επειδή οι αυξημένες ανάγκες της χώρας μας δεν καλύπτονται πλήρως, βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να εισάγουμε αίμα από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό, πράγμα που δεν μας τιμά ως χώρα, αλλά αποτελεί και πρόσθετο οικονομικό βάρος. Καθημερινά πολλοί συνάνθρωποί μας ζητούν απεγνωσμένα μια φιάλη αίματος, όπως οι τραυματίες των τροχαίων ατυχημάτων, τα οποία, όπως άλλωστε όλοι γνωρίζουμε, είναι αυξημένα στην Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τα 4.000 περίπου άτομα που πάσχουν από μεσογειακή αναιμία, που στην πλειοψηφία τους είναι παιδιά, όσοι πάσχουν από διάφορες αιματολογικές ασθένειες (λευχαιμία, αιμορροφιλία κ.α.), εγκυμονούσες γυναίκες που παρουσιάζουν προβλήματα κατά τον τοκετό, ασθενείς που πρόκειται να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση, ασθενείς με περιστατικά βαριάς γαστρορραγίας καθώς και χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας.

Αιτία αυτού του φαινομένου είναι, σε μεγάλο βαθμό, η έλλειψη ευαισθητοποίησης σημαντικού μέρους του πληθυσμού, μα και η διευρυμένη στην εποχή μας γενική αδιαφορία. Πολλές φορές, ωστόσο, τούτο οφείλεται στην άγνοια του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου για το πραγματικό μέγεθος της ανάγκης. Δυστυχώς, δεν αποτελεί ακόμη κοινή συνείδηση, παρά τις προσπάθειες που γίνονται, ότι η αιμοδοσία, αυτή η εντελώς ανώδυνη και σύντομη διαδικασία, είναι το αποτελεσματικότερο μέσο σωτηρίας ενός συνανθρώπου μας.

Η αυτάρκεια αίματος στη χώρα μας μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν κατορθωθεί να αποκτήσει ο ελληνικός λαός εθελοντική «αιμοδοτική» παιδεία και συνείδηση καθήκοντος απέναντι στον άγνωστο πάσχοντα συνάνθρωπο. Αν πεισθεί ότι η εθελοντική αιμοδοσία είναι πολιτισμός και πως το αίμα πρέπει να δωρίζεται από τον άνθρωπο στο συνάνθρωπο. Αν αναπτυχθεί εθελοντική συνείδηση, έτσι ώστε να υπάρχει εθελοντική και συστηματική προσφορά αίματος από τους πολίτες και καθημερινή εισροή αίματος στις μονάδες αιμοδοσίας της χώρας. Είναι ο μοναδικός τρόπος που μπορεί να εξασφαλίσει τις απαραίτητες ποσότητες αίματος, ώστε να αντιμετωπίζονται με επιτυχία οι ανάγκες των ασθενών σε αίμα.

Συγκριτικά με τις πλέον προηγμένες χώρες της Ευρώπης, το επίπεδο του εθελοντισμού στη χώρα μας είναι ακόμα χαμηλό και θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για την εκπλήρωση ενός όχι μόνο εθνικού αλλά παγκόσμιου στόχου: «ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ 100%».

Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι η εθελοντική αιμοδοσία είναι μια πράξη βαθιάς κοινωνικής ευθύνης, που όχι μόνο διατρανώνει την αλληλεγγύη του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπο του, αλλά καταξιώνει τον όρο ανιδιοτέλεια. Είναι μια πράξη που δίνουμε κυριολεκτικά κομμάτι του εαυτού μας για τους άλλους. Η εθελοντική αιμοδοσία δεν είναι απλά φιλανθρωπία, είναι βασικός πυλώνας του δημοσίου συστήματος υγείας.

Είναι ανάγκη να μεταδώσουμε τις αρχές αυτές και στα παιδιά μας. Αν ο εθελοντισμός ξεκινήσει από μικρή ηλικία, μπορεί να γίνει μέρος της ζωής ενός παιδιού, κάτι που το παιδί θα περιμένει και θα ανυπομονεί να κάνει μαζί με τους γονείς του και που μεγαλώνοντας θα το υιοθετήσει και στη δική του οικογένεια. Ο εθελοντισμός μπορεί να διδάξει στα παιδιά το αίσθημα της υπευθυνότητας, της δέσμευσης, την πίστη ότι ακόμα και ένα άτομο μπορεί να κάνει τη διαφορά. Το πιο δυνατό όμως και υπέροχο μήνυμα του εθελοντισμού για ένα παιδί είναι ότι το ίδιο είναι τόσο σημαντικό ως προσωπικότητα που μπορεί να βοηθήσει ανθρώπους και καταστάσεις ακόμα και σε ατομικό επίπεδο.

Η εθελοντική αιμοδοσία ως ιδέα πρέπει να βρει τη θέση που της αξίζει στην καρδιά μας. Να αποτελεί για τους αιμοδότες μια επιλογή συνειδητή, μια δέσμευση εσωτερική, μια πράξη ελευθερίας. Να είναι ένα δώρο για κάποιον που βρίσκεται σε δύσκολη ώρα δύο πολύτιμων αγαθών μας χωρίς ανταμοιβή: 10 λεπτά χρόνο από τη ζωή μας και 400 κ.ε. αίμα από τα 6 λίτρα που διαθέτουμε. Να γίνει μια αφορμή για να γίνουμε καλύτεροι: ως γονείς, ως άνθρωποι, ως κοινωνία.

Πιστεύω λοιπόν ότι κι εμείς ως Περιφερειακό Συμβούλιο έχουμε χρέος και ευθύνη να κάνουμε ότι μπορούμε στην κατεύθυνση της ευαισθητοποίησης των κατοίκων της Περιφέρειάς μας για την εθελοντική αιμοδοσία.

Προτείνω λοιπόν, την ημέρα αυτή, τη 14η Ιουνίου, την Παγκόσμια Ημέρα του Εθελοντή Αιμοδότη και στα πλαίσια της συνεδρίασης του Περιφερειακού Συμβουλίου, να οργανώσουμε εθελοντική αιμοδοσία, σε συνεργασία με το κέντρο αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Κομοτηνής.

Πιστεύω ότι μία τέτοια προσπάθεια θα αποφέρει καταρχήν αρκετές μονάδες αίματος, καθώς στις συνεδριάσεις μας παρίσταται αρκετά μεγάλος αριθμός ανθρώπων, κυρίως όμως θα έχει σημαντικά αποτελέσματα στην κατεύθυνση της ευαισθητοποίησης των κατοίκων της Περιφέρειάς μας.

Μαρία Γκουγκουσκίδου

Περιφερειακή Σύμβουλος ΑΜ-Θ